wtorek, 14 kwietnia 2015

Czekoladowy warsztat, czyli jak znikają urodzinowe prezenty

Dzisiaj skoro świt o dziesiątej było jakoś inaczej. Nie budziło mnie oklepane i brutalne "wstawaj do roboty!", natomiast z sennej dali pomalutku zacząłem wyławiać delikatne "Misiu... Misiu!", i kiedy podniosłem powiekę, ujrzałem twarz mojej Zosieńki, jak zwykle radosną. Było jednak coś jeszcze, było coś w oczkach, było coś jakby pytanie. I rzeczywiście usłyszałem je w końcu wyrażone werbalnie: "mogę ugryźć kawałek młotka...?". "Co...?!" - wrzasnąłem natychmiast w pełni obudzony. "Mogę ugryźć kawałek młotka?" - powtórzyła uśmiechając się przemile. I dotarło do mnie. Dotarło to, co nieuniknione, o czym wiedziałem już wczoraj, że musi nastąpić bardzo prędko. "Dobrze, kochana..." - wydusiłem pogodzony z losem. - "Ale proszę, zacznijmy od piły".





9 komentarzy:

  1. Piękne!

    Jeszcze raz wszystkiego dobrego!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeszcze raz dzięki, Małgorzato. Dziękuję że zajrzałaś :)

      Usuń
  2. : )))

    któregoś bożego narodzenia też tak było u nas : )

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I wcale mnie to nie dziwi, bo słyszałem że Wuszki także są uzależnione od czekolady :)

      Usuń
  3. Widzialam ten czekoladowy warsztat na FB, zaraz tez podejrzalam stronke producenta
    dla mnie rewelacja.
    Juz kombinuje, komu podeslac w Polsce:)

    Wszystkiego czekoladowego :)

    OdpowiedzUsuń
  4. bo i pączki najzdrowsze są smażone na smalcu z odrobiną alkoholu. pozdrowienia

    OdpowiedzUsuń
  5. Takie słodkie narzędzia nawet każda kobieta by chciała dostać ;)

    OdpowiedzUsuń